Costruzione "Pro Caelio" paragrafi 5-6 [§§54-84]

[5] Est obiectum quod esse adulescentem non probatum suis municipibus. praesenti praetoriani umquam nemini maiores honores habuerunt quam absenti M. Caelio; nam quem cooptarunt absentem et in ordinem amplissimum et detulerunt ea non petenti, quae denegarunt multis petentibus; et nunc idem miserunt ad hoc iudicium lectissimos viros et nostri ordinis et equites Romanos cum legatione et cum gravissima atque ornatissima laudatione. Videor mihi iecisse fundamenta defensionis meae, quae firmissima sunt, si nituntur iudicio suorum. Et enim huius aetas non posset esse satis commendata vobis, si non displiceret modo parenti tali viro, verum etiam municipio tam illustri ac tam gravi.

[6] Equidem, ut revertar ad me, profluxi ab his fontibus ad famam hominum, et hic meus labor forensis vitaeque ratio dimanavit ad existimationem hominum paulo latius commendatione ac iudicio meorum. Nam quod obiectum est de pudicitia, quodque omnium accusatorum celebratum est non criminibus, sed vocibus male dictisque, id numquam acerbe feret M. Caelius, tam ut eum paeniteat non esse natum deformem. Sunt enim ista maledicta pervulgata in omnes, quorum adulescentia fuit liberalis in forma et species. Sed aliud est male dicere, aliud accusare. Accusatio desiderat crimen, ut definiat rem, ut notet hominem, probet argumento, confirmet teste; maledictio autem nihil habet propositi praeter contumeliam, quae si iactatur petulantius, nominatur convicium, si facetius, urbanitas.