Costruzione "Pro Caelio" paragrafi 3-4 [§§32-54]

[3] Ac mihi quidem videtur, iudices, hic introitus defensionis convenire maxime adulescentiae M. Caeli, ut respondeam primum ad ea, quae accusatores dixerunt huius causa, deformandi, detrahendae dignitatis et spoliandae gratia. Obiectus est pater varie, quod diceretur ipse aut parum splendidus aut parum pie tractatus a filio. De dignitate M. Caelius natu notis ac maioribus et respondet ipse sine mea oratione facile tacitus; quibus autem propter senectutem, non aeque est cognitus, et quod iam versatur minus in foro diu nobiscum, ii sic habeant, quaecumque dignitas possit esse in equite Romano, quae certe potest esse maxima, eam in M. Caelio habitam esse semper summam hodieque non solum haberi a suis, sed etiam ab omnibus, quibus potuerit de causa aliqua esse notus.

[4] Autem non oportuit esse filium equitis Romani poni loco criminis ab accusatoribus neque his iudicantibus neque defendentibus nobis. Nam quod dixistis de pietate, ista quidem est nostra existimatio, sed iudicium certe parentis; quid nos opinemur, audietis ex iuratis; quid sentiant parentes, declarat lacrimae matris incredibilisque maeror, squalor patris et haec maestitia, et luctus cernitis quam praesens.